Hoe is het zo gekomen?

Het verhaal van Jappie en zijn passie voor duiven begint in de jaren ’70. Jonge Jappie begon toen met sierduiven, maar zijn vader was daar niet enthousiast over. ‘’ze vliegen helemaal niet’’ zei hij en besloot dat zijn zoon echte duiven moest hebben. Hij maakte een afspraak met de heer Wielinga, een gekende duivenmelker, waar Jappie postduiven mocht komen halen. In ruil voor de duiven moest Jappie een paar droge worsten en een Edammer kaas meenemen, wat hij keurig deed. Op de fiets haalde hij de duiven op, die in een kartonnen doos naar het huis werden gebracht.